KARANLIĞI AÇIK UNUTMAK

Kişisel gelişim süreçlerimizde yaşadığımız bir olay karşısındaki tutumumuz; örneğin

kandırıldığımızda, aldatıldığımızda ya da bir konuda derin üzüntü duyduğumuzda bir müddet

kimseye güvenmemek, bir süre yalnızlığı seçip, kendi kabuğumuza çekilmek; o sancılı

dönemi en az ruhsal hasarla atlatmamız, mental açıdan toparlanmamız ve yapılanmamız adına

gerekli olabilir. Böylece genel bir ömür değerlendirmesi yapıp, yeniden normal, gündelik

hayatımıza sağlıkla devam edebilelim.

Bu süreç bilincimizin bundan sonraki günlerimiz için tasarladığı bir kader yazılımıdır. “İyi

olmak için kapanmalıyım”, “daha iyi bir ben olmak için yalnız kalmalıyım”, “güçlü bir ben

olmak için insanlara güvenmemeliyim” gibi bir süre için bilinçli veya bilinçsiz onlarca hatta

yüzlerce program var ederiz.

Ancak bu sancılı dönemimiz için gerekli olan içe dönme ya da kapanma, bu türdeki önlemler

kazanç sağlayabildikleri gibi uzun vadede hatırı sayılır kayıplara da neden olabilmektedir.

Şöyle ki…

Bunu şuna benzetebiliriz, odaya girdiğimizde önümüzü görmek için ışığa ihtiyaç duyar ve

açarız, işimizi halledip odadan çıkarız; peki, çıkarken ışığı açık bırakır mıyız? Bazen evet!

Derin üzüntü duyduğumuz o günlerimizde bize lazım olan kurtuluş programımızın son

kullanma tarihi geldiğinde, artık normal yaşama dönebilecek hale dönüştüğümüzde konuyu

bilincimizde açık bırakır mıyız?

Çoğu zaman evet!

Kendimiz adına bir dönem için gerekli bulduğumuz şeylerin, o dönemden çıkarken gereği

kalmayabilir. Fakat biz derinliğimizde o gün bize fayda sağlasın diye kullandığımız ışığı,

genellikle açık bırakırız.

Bunu da şuna benzetebiliriz: Telefonumuzda kullanmadığımız fakat arka planda çalışan

uygulamalar nasıl ki bataryayı tüketmektedirler, bizim de gündelik yaşamımızda artık

kullanmadığımız bazı programlar (bazı akrabalar, bazı arkadaşlar, bazı konular) ömrümüzü

tüketebilir; eğer ışık açık kalmışsa yaşamımızda hatırı sayılır enerji kaçağı yaratabilirler.

Şunu da eklemeliyim ki, burada akraba ve arkadaşları çıkar maksatlı değil katkı maksatlı

kullanıyorum. Birbirimize katkı sağlayamayabiliriz fakat eksiltmek zorunda değiliz.

Birbirimizi yükseltmeyebiliriz fakat aşağı çekmek zorunda değiliz. Daha geniş bir ifade ile bir

alanı, bir evi ya da bir ortamı temizlemeyebiliriz fakat kirletmek zorunda değiliz. Biz güneş

olmayabiliriz fakat gölge olmak zorunda değiliz.

Kimi zaman bir çocuğun elinden kayıp giden oyuncağı değil, oyun çağıdır… Farkında olmalı

ve özenli yaşamalıyız. Yeni bir yapılanma, yepyeni bir aydınlanma ile kabuğumuzdan

çıkarken karanlığımızı kapatmayı unutmayalım.